طراحی داخلی علمی است که نیازمند احاطه کامل بر روانشناسی محیط است و باید علاوه بر فنون طراحی بر ارگونومی، نورپردازی و رنگ شناسی و مصالح شناسی نیز مسلط باشد زیرا که موارد ذکر شده ابزار بیان طراح داخلی هستند. آنچه که طراحی داخلی را از معماری متمایز می‌کند عمر آن است .

طراحی داخلی فرایندی جهت شکل بخشیدن به فضای داخلی از طریق طراحی کف – سقف و دیوارها است. در واقع طراحی داخلی به فعالیت انسان ها بسیار وابسته است و می‌توانیم آن را به صورت هنر و دانش درک رفتار انسان ها تعریف کنیم.

در واقع طراحی داخلی کاربردی ترین هنری است که وجود دارد زیرا که برخلاف یک نقاش هدف اش خلق اثر هنری نیست که صرفا زیبا باشد یا مانند یک صنعتگر هدفش محصولی کاربردی باشد بلکه می‌تواند ظریف تر باشد؛ فرایندی که از معماری آغاز و به دکوراسیون داخلی ختم می‌شود .

طراحی داخلی اگر که به صورت پیشرفته صورت گیرد دارای چند وجه است که شامل : بسط و وسعت ذهنی، طرح ریزی، ابداع و پیدایش، بررسی و رسیدگی، نگرش عمومی و ارتباط با دارنده و مالک پروژه است.

با توجه به تعریف طراحی داخلی و موارد گفته شده، آنچه که طراحان داخلی انجام می دهند بیشتر به فضا داخلی ربط دارد و فعالیت های آنها بیشتر به طراحی و نوسازی فضای داخلی کمک میکند. آنها ظاهر اتاق را عوض کرده و تغییراتی در کارایی اتاق ایجاد می‌کنند. فعالیت های آنان شامل نقاشی کف ساختمان تا چیدمان لوازم تزئینی در داخل است. طراحان داخلی با معماران و پیمانکاران ساختمانی در ارتباط هستند.